تاریخچه قالیشویی

حین صحبت کردن درمورد تاریخچه قالیشویی، باید به‌اندازه تاریخچه هنر قالی بافی به‌عقب برگردیم. به‌عبارتی هر زمانی که قالی و قالیچه‌ها وجود داشته‌اند شستشوی آنها نیز ضروری بوده است.

قالیشویی به‌شغل یا عمل شستن قالی و فرش اطلاق می‌شود و به‌معنای غبار روبی، لکه زدایی، شستشوی فرش با آب و مواد شوینده است؛ که به صورت دستی یا ماشینی می‌تواند انجام شود. درگذشته شستشو قالی به‌صورت دستی، با آب صابون رختشویی و جارو، به‌صورت فردی یا گروهی انجام می‌گرفت.

اما تاریخچه قالیشویی به عنوان یک شغل و حرفه مدرن تقریبا می‌توان گفت به‌اوایل قرن 19 میلادی بر می‌گردد. اوایل قرن 19 میلادی مد بود که خانم‌های خانه دار نکته‌های خانه داری را در مجله‌های معتبر می‌نوشتند. مواردی مثل ازبین بردن بوی بد ادرار حیوانات خانگی یا لکه جوهر. یکی از کار‌های که در میان زنان اون زمان بسیار رونق داشت استفاده ازآب لیمو و برس نرم برای شستشو قالی بود. اهمیت و ارزش فرش دلیلی شد که شیوه‌های شستشو به‌مروربهبود یابد.

در سالهای ۱۸۸۰ شیوه‌های مفیدتری پا به‌عرصه ظهور گذاشتند. مواد استفاده شده از روند پاک‌سازی، به‌‌صورت مداوم تبدیل به‌فرایندی متداول شد و در نهایت با ورود صنعت مدرن به‌تمیزکاری و نظافت خانه‌ها، قالیشویی به‌یک کار اصولی و تخصصی تبدیل شد

تاریخچه قالیشویی در تهران

تاریخچه‌ قالیشویی در تهران به‌زمان استفاده ازفرش در خانه‌های ایرانیان باز می‌گردد. استفاده از فرش در ایران ازسالیان پیش مرسوم بوده که با توجه به فرهنگ نظافت و پاکیزگی در ایران، موضوع شستشوی فرش‌ها همواره دغدغه ای برای زنان محسوب می‌شد. درزمان‌های گذشته، مردم خود به شستن فرش‌ها به‌شیوه سنتی در حیاط منازل و یا حتی در کف کوچه‌ها و خیابان‌ها به انجام این کار می‌پرداختند و پس ازشستشو فرش‌ها با آویزان کردن آن‌ها در مقابل نور خورشید خشک می‌کردند.

روش شستشو به وسلیه خود مردم در گذشته انجام می‌شد خیلی اصولی نبوده و باعث آسیب رساندن به‌فرش می‌شد. علاوه بر صدمات شستشوی دستی، زمان خیلی زیادی طول می‌کشید تا یک فرش خشک شود دلیل دیر خشک شدن آن نیز، به‌خاطراستفاده زیاد آب در شستشو بود، که خود باعث اتلاف مقادیر زیادی آب می‌شد.